Het herstel van schades aan monumenten en andere gebouwen is meestal duur. Dit alleen al rechtvaardigt een goed onderzoek naar de oorzaak van de schade. Bij grote projecten wordt dit meestal wel gedaan. Bij veel andere projecten ligt het anders.

Hier moet geconstateerd worden dat er een zekere aversie bij opdrachtgevers en architecten bestaat om adviseurs in te schakelen. Als men zelf over de benodigde kennis beschikt, is het inschakelen van een expert natuurlijk overbodig.

In de praktijk speelt er vaak een ander motief: de kosten van de adviseur zijn niet begroot of moeten uit het budget van de architect komen. Om kosten te besparen worden vaak bedrijven uitgenodigd om bij de aanbieding voor werkzaamheden ook het hersteladvies te geven. Deze keuze voor het bedrijf wordt meestal gebaseerd op een aanname over de vermoedelijke oorzaak. Het risico van deze keuze is dat er maar weinig bedrijven zijn die tegen de architect willen of durven te zeggen dat de schade een andere oorzaak heeft dan de architect (impliciet) heeft aangegeven.

Voor het maken van het hersteladvies en de aanbieding krijgt de vertegenwoordiger van zijn baas een uurtje om de schade ter plaatse op te nemen en de benodigde gegevens voor de aanbieding te verzamelen. Hij moet het vaak stellen zonder dossier met de relevante gegevens. Of deze aanpak voldoende is voor het stellen van de juiste diagnose is weinig waarschijnlijk.

Bij bedrijven bestaat een grote terughoudendheid om het hersteladvies goed gedocumenteerd op papier te zetten. Ze zijn, helaas terecht, bang dat de opdrachtgever met hun advies gaat shoppen. Het gevolg hiervan is dat opdrachtgevers en architecten niet kunnen beoordelen of de voorgestelde oplossing voor het herstel van de schade in deze specifieke situatie geschikt is. Ook kan de opdrachtgever niet beoordelen of de voorgestelde  maatregelen wel noodzakelijk zijn.

Op de keper beschouwd is het verbazingwekkend dat het in de praktijk zo vaak goed gaat als het gaat om het herstel van vocht- en zoutschades in gebouwen. Maar als het fout gaat, dan kost het de opdrachtgever veel geld. In sommige gevallen zijn de problemen niet meer met redelijke middelen op te lossen. ‘Uithuilen en opnieuw beginnen’ is dan het trieste advies.