Wie kent het niet, dat gevoel van verwachting? Wensen inventariseren, overleggen, kilometers tellen, reisgidsen en internet bekijken, komen tot een plan en dan: boeken.

Bij mij gaat dat anders. Al weken heb ik last van een onbehaaglijk gevoel: we moeten… Vorig jaar kon ik niet mee. Te ziek. Of eigenlijk: te overgevoelig. Dus toen zijn de andere drie zonder mij gegaan. Dit jaar wil ik het wel proberen. Maar waar naar toe? Waar is een schoon milieu en gezonde binnenlucht? Om aan dat vervelende, knagende gevoel een eind te maken, open ik het gesprek op een zaterdagmorgen bij de koffie.

‘Hebben jullie al nagedacht over de vakantie?’ ‘Ja, ik wil ver weg’, antwoordt mijn man. Ver weg, denk ik. Dat is 6, 7, 8, of misschien nog wel meer uren in de auto. De auto waarin ik het zo’n anderhalf uur kan uithouden. ‘Ik wil alleen weg als mama meegaat.’ De schat. Hij heeft me gemist vorig jaar. ‘Mij maakt het niet uit waar we heen gaan. Als ik maar een computer heb. Pap, heb je al internet op je laptop?’ De puber. ‘Ver weg. Heb je al een land in gedachten?’ ‘Ja, Zweden.’

Zweden. Opluchting en alarmbellen tegelijk. Opluchting vanwege de waarschijnlijk schone lucht, de prachtige natuur en het verbod op parfum in veel openbare gebouwen. Alarmbellen vanwege de beelden die in mij opkomen bij de gedachte aan houten huisjes en muggen. Hout, dat is puur natuur. Dat is goed. Maar is dat hout geïmpregneerd? Hoe is zo’n huisje ingericht? Is er ventilatie mogelijk? Is er gespoten met insecticiden om de boel mugvrij te krijgen? En hoe gaan wij zelf de muggen te lijf? Bestaat er ECO-antimug?

Maandag ga ik naar het reisbureau. De mannen hebben drie huisjesparken uitgezocht. Speciaal voor mij, om de risico’s te spreiden. Er zal er toch wel één zijn waar ik het kan uithouden? De huisjes blijken stuga’s te heten en ze hebben vrijwel allemaal een veranda. Mooi, denk ik, dan hoef ik niet helemaal buiten te leven. Dan de reis. Er gaat een boot. Dat scheelt weer 6 uur met de auto. De boot dus. Maar daarvoor gelden dezelfde vragen als voor de stuga’s.

’s-Avonds vertel ik de mannen: ‘We gaan op vakantie naar Zweden met de boot en we logeren in stuga’s’. En voor mezelf voeg ik daar in gedachten aan toe: dat wordt dus overnachten aan dek en wonen onder de veranda.

Hoe het Catherina en haar mannen vergaat in Zweden kunt u lezen in de volgende column.